In december 2016 verliet Frans Van den Wyngaert het Stedelijk Onderwijs. Dat deed hij pas toen zijn nieuwe topsportschool klaar was en openging. Voor Frans zijn er te weinig uren in één dag: zijn drive is zijn handelsmerk. Dat was zo toen hij meestergast was in een Ford-garage, maar evenzeer toen hij topscheidsrechter, leerkracht en directeur van Stedelijk Onderwijs was. Eigenlijk is Frans eerder bij toeval in het onderwijs beland. Hij blikt terug op een fijne loopbaan.
“Ik werkte met veel plezier in een garage en volgde toen ook een D-cursus in avondschool in de buurt van het Montgomeryplein. Iemand wees me erop dat de lagere school op het plein een leerkracht technieken zocht voor de 7e en 8e jaren. En dat ik mijn kans moest wagen! Voilà, en zo geschiedde.
Ik heb daar zo graag lesgegeven en nadien de functie van directeur opgenomen. We hebben de populatie en de buurt zien veranderen, soms was het een kwestie van overleven.
Maar we waren één team en wisten dat we alleen samen de klus konden klaren.
Op vrijdag bracht mijn vrouw een lekkere maaltijd voor het heel schoolteam. Het was een blijk van dank en samenhorigheid. Ook naar de leerlingen toe wisten we een sfeer van verdraagzaamheid en eerlijkheid op te bouwen. Het hielp ook wel dat ik in die tijd (inter)nationale scheidsrechter was. Dat dwong respect af bij die jongens. Ik moest vaak naar het buitenland. Ik had een afspraak met de inspectie over mijn afwezigheden. De vrijheid die ik kreeg, heeft me ook wel vleugels gegeven om voortdurende grenzen te verleggen. Dat hebben we in Montgomery echt wel gedaan: we bouwden in kleuterklasjes tussenverdiepingen in allerlei vormen, we organiseerden een fietsenhersteldienst... we haalden het beste bij onze leerlingen naar boven.
Met pijn in het hart ben ik er weggegaan om een nieuwe uitdaging aan te gaan: het uitbouwen van een topsportschool.
Gelukkig stond zowel het Stedelijk Onderwijs als de lokale politiek hier volledig achter. Vlaanderen wou het aantal topsportscholen toen reduceren tot 1 per provincie. Wij kozen in Antwerpen voor een samenwerking met GO! en er werden plannen gesmeed om een nieuwe topsportschool te bouwen. Dankzij een ongelooflijke samenwerking tussen onderwijs, sport, federaties, de overheden… zijn we daar ook in geslaagd!
Op 1 september 2016 trokken onze leerlingen en het team van Stedelijk Lyceum Topsport in het nieuwe gebouw. Het was één van de mooiste dagen uit mijn carrière en ook het perfecte moment om te stoppen. Met de kaap van 184 leerlingen en op 66-jarige leeftijd was het goed geweest.
Twee jaar voordien zijn we ook beginnen investeren in de opvolging. Iedereen zag in dat de school te groot en complex was om in je eentje te runnen. Ik ben ervan overtuigd dat de leerlingen en federaties met Heidi en Kim een perfecte opvolging hebben gekregen.
Ik denk dat het belang van een warme overdracht soms onderschat wordt in onze organisatie. Mensen beseffen maar half wat er allemaal van een directeur verwacht wordt. Het is geen overbodige luxe om op tijd aan opvolging te denken.
Of ik het Stedelijk Onderwijs ga missen? Ik blijf nog wel een beetje actief omdat ik de bouw van het internaat voor de topsportschool nog mee zal begeleiden. Verder zou ik het wel leuk vinden om af en toe eens iets te drinken met oud-collega’s via OnderWijzen bijvoorbeeld. “
Zich vervelen zal Frans echter nog niet doen: als voorzitter van Jespo, als voorzitter van de review-commissie (Voetbalbond) en als voorzitter van de Antwerpse sportraad heeft hij zijn handen nog meer dan vol. Neem daarbij nog een grote tuin die onderhouden moet worden en een caravan om met zijn familie af en toe andere oorden op te zoeken….de dagen blijven te kort voor Frans.
Bedankt voor die sportieve jaren bij het Stedelijk Onderwijs!
