Onderwijzen

betrokken voor 't leven

Ann Gittenaer

“Ik ben een kind van het Stedelijk Onderwijs: begonnen als kleuter in stedelijke kleuterschool De Tandem (Jan De Voslei), nadien in de meisjes oefenschool Speerstraat, dan het lager middelbaar in ‘het houten scholeke Kiel’ en tenslotte in de handelsschool in de Durletstraat. Ik ben afgestudeerd aan de normaalschool (PP) van het Stedelijk Onderwijs en heb heel mijn loopbaan gewerkt in het Stedelijk Onderwijs.

Alleen tijdens mijn eerste afstudeerjaren als leerkracht ben ik ‘vreemdgegaan’ en werkte ik in het gemeenschapsonderwijs als regentes steno-dactylo. Want toen ik afgestudeerde in ’77 was er immers geen werk voor onderwijzers. 13 jaar later kwam ik terug thuis… thuis in mijn habitat van het Stedelijk Onderwijs. Ik kon starten als leraar in de stedelijke basisschool Aan de Stroom op Linkeroever (toen SILO52). Na 8 jaar voor de klas te staan, besloot ik de directiecursus (den bazencursus) te volgen. Eigenlijk was ik helemaal nog niet van plan om directeur te worden, ik was als leerkracht zeer graag bij de kinderen. Maar er werd aan mijn mouw getrokken en ik heb uiteindelijk toch de stap gezet.

En zo werd ik directeur in De Mozaïek (Silzburgstraat) in Deurne. En dat bleef ik tot 1 jaar voor mijn pensioen! De laatste jaren nam ik mijn directeurschap halftijds op samen met een collega. Ook al was het mijn eigen keuze om deeltijds te werken, ik vond het best moeilijk om als directeur maar een aantal dagen in mijn school te zijn. Dat zegt natuurlijk vooral iets over mezelf en de hoge betrokkenheid die ik voelde voor mijn school en team. Een jaar voor mijn pensioen werd ik ineens gevraagd om directeur te worden in De Piramide in de Pierenbergstraat omdat die school plots zonder directie zat en of ik wilde helpen depanneren. Ik heb dat gedaan! Ik heb geen spijt van die laatste carrièremove, al was het niet makkelijk om na 19 jaar De Mozaïek helemaal los te laten. 

"De overstap naar een totaal andere school
was best een leerrijke ervaring."

Ik moet soms terugdenken aan wat Frank Noten ooit zei: mensen moeten om de zoveel jaar roteren en volgens mij had hij gelijk. Nu ik terugkijk op alles, begrijp ik wat hij bedoelde. Eigenlijk zou iedereen de kans moeten krijgen om na 10 jaar eens in een andere omgeving te werken. Het houdt je fris. Tien jaar geleden overwoog ik trouwens om te veranderen van school. Mijn brief was weg, maar ik begon plots enorm te twijfelen en ik heb toen gevraagd om mijn aanvraag te annuleren. Ik kon toen emotioneel De Mozaïek niet achterlaten..."